|
Kurs XHTML: 1.1, 1.0 / HTML: 4.01, 4.0, 3.2, 3.0, 2.0 / CSS: 2.1, 2.0, 1.0 z przykładami
[Start] •
[Elementy XHTML/HTML] •
[Atrybuty XHTML/HTML] •
[Style CSS]
[0]
[A]
[B]
[C]
[D]
[E]
[F]
[H]
[I]
[K]
[L]
[M]
[N]
[O]
[P]
[Q]
[R]
[S]
[T]
[U]
[V]
[W]
[Z]
XHTML - następca języka HTML
Język HTML od wersji 4.01 nie jest już dalej rozwijany - zastąpił go XHTML, obecnie w wersji 1.1 (choć już od dłuższego czasu opracowywana jest wersja 2.0). Nazwa brzmi może groźnie, ale w praktyce jest on niemal identyczny z HTML 4.01, którego być może już znasz.
Różnice między językami nie są duże, choć ważne. Kilka nowych reguł bardzo łatwo możesz opanować i już po chwili będziesz w stanie pisać strony zgodne z językiem XHTML. Po co więc powstał nowy język? Dla wygody. HTML został znormalizowany aby mógł być zgodny z językiem XML, który określa zasady tworzenia innych języków używanych w elektronicznych publikacjach. Jest też łatwy do przetwarzania przez różne translatory XML.
Pisząc nowe strony dobrze jest stosować się do zasad określonych w XHTMLu, jeżeli jednak chcesz nadal używać tylko języka HTML 4.01 nic nie stoi na przeszkodzie aby zapomnieć o tym tekście zaraz po jego przeczytaniu. Nowe przeglądarki stron WWW będą cały czas obsługiwać HTML na równi z XHTMLem - przynajmniej w najbliższej przyszłości. Miliony dokumentów na całym świecie zostały napisane w języku HTML - nikt nie będzie ich nagle przerabiał do XHTMLa, bo byłaby to czynność pozbawiona sensu. Warto jednak znać różnice pomiędzy językami i nowe strony WWW pisać od razu w języku XHTML.
Deklaracja dokumentu
Każda strona w języku XHTML musi zaczynać się od określenia wersji języka XML (obecnie jest to wersja 1.0) i sposobu kodowania znaków. Dla języka polskiego będzie to ISO-8859-2:
<?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-2"?>
Zwróć uwagę na znak zapytania (nie ukośnik), "zamykający" wersję XML. Następnie trzeba zadeklarować odpowiednią definicję DTD, czyli określić reguły języka:
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.1//EN"
"http://www.w3.org/TR/xhtml11/DTD/xhtml11.dtd">
Trzeba również określić tzw. przestrzeń nazw. W języku XML sami decydujemy jaką rolę pełnią wszystkie elementy i ich atrybuty. Każdy element języka XHTML może mieć wiele znaczeń, więc trzeba poinformować przeglądarkę co ma zrobić gdy natrafi np. na element img lub jak zareagować na atrybut src. W tym celu definiuje się przestrzeń nazw, gdzie określone są sposoby użycia poszczególnych poleceń. Odpowiedzialny jest za to atrybut xmlns (czyli XML namespace). Dla języka XHTML będzie to następujący fragment kodu:
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="pl">
Szablon strony
Znając już podstawowe elementy możemy utworzyć szablon strony. Nie różni się on bardzo od szablonu w języku HTML.
<?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-2"?>
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.1//EN"
"http://www.w3.org/TR/xhtml11/DTD/xhtml11.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="pl">
<head>
<meta http-equiv="Content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2" />
<title>tytuł strony</title>
</head>
<body>
<p>
Moja pierwsza strona WWW!
</p>
</body>
</html>
Czas na szczegóły...
1. Zagnieżdżanie. W języku XHTML istotna jest kolejność otwierania i zamykania tagów. W HTML również musisz o tym pamiętać, ale tutaj ma to kluczowe znaczenie. Nie można napisać:
To <b>nie jest poprawna <i>kolejność</b> elementów</i> - są skrzyżowane!
Trzeba też pamiętać, aby elementy zawierały w sobie tylko dopuszczalne elementy, a nie dowolne. Opis jakie elementy może zawierać (i w jakich może się zawierać) każdy element znajdziesz w kursie, przy każdym elemencie.
2. Zamykanie znaczników. Każdy znacznik musi być zamknięty, nawet jeżeli nie ma znaczników zamykających. Brzmi to może dziwnie, bo jak zamknąć element <br>? Jest na to sposób - wystarczy użyć go w postaci <br />, podobnie jak np. <img src="zdjecie.jpg" />. Pamiętaj o spacji przed ukośnikiem, bo niektóre przeglądarki mogą mieć problem gdy odstępu nie będzie.
3. Wielkość liter. Wszystkie elementy i atrybuty muszą być zapisywane małymi literami. Wielkość znaków w XHTML ma znaczenie, więc co innego znaczy <B> (to nie jest pogrubienie), a co innego <b> (to jest pogrubienie). W XHTMLu elementy i atrybuty pisane są z użyciem małych liter.
4. Cudzysłów. Wszystkie atrybuty muszą być zapisane w cudzysłowach. Błędem jest napisanie <table align=left width=100>. Prawidłowo powinno być: <table align="left" width="100">.
5. Atrybuty puste. W HTML stosowane są atrybuty puste (logiczne), np. <hr noshade>. W XHTMLu muszą mieć przypisane wartości. Ponieważ nie mają wartości, przypisuje się im własną nazwę. Po zamianie na XHTML przykład wygląda tak: <hr noshade="noshade" />.
6. Znaki specjalne. Trzeba uważać przy stosowaniu znaków < i & w skryptach i deklaracjach CSS. Najlepiej zastępować je poprzez < i &.
7. Skrypty. Każdy skrypt powinien być "otoczony" przez następującą strukturę:
<script type="text/javascript">
<![CDATA[
dopiero tutaj umieść skrypt
]]>
</script>
najlepiej dodać też komentarze, dla starych przeglądarek:
<script type="text/javascript">
<!-- <![CDATA[
dopiero tutaj umieść skrypt
// ]]> -->
</script>
8. Atrybut id
W identyfikatorach elementów zamiast atrybutu name stosuj id. Atrybut name nie jest zalecany i nie powinno się go używać w XHTML. Jeżeli koniecznie potrzebujesz atrybutu name, uzupełnij element o atrybut id o takiej samej wartości.
Już znasz główne zasady XHTML...
Jak widzisz, XHTML nie jest zbyt trudny, choć wydaje się nieco kłopotliwy w użyciu. To w zasadzie stary, dobrze znany HTML wzbogacony o pewne reguły, które dbają o zgodność zapisu z językiem XML.
| 
